دوربین های نظارتی به عنوان یکی از اصلی ترین موارد توسعه در سال های اخیر به سیستم های امنیتی اضافه شده اند. در این میان همگام با تغییر بسیاری از سیستم ها از آنالوگ به دیجیتال، دوربین های نظارت تصویری آنالوگ هم رفته رفته با نمونه های تحت شبکه و دیجیتال جایگزین می شوند. از مهمترین مزیت های سیستم های دیجیتال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1– وضوح تصویر
تمام دوربین های آنالوگ از استاندارد NTSC که مربوط به سال 1950 است، استفاده می کنند. بدون توجه به ادعای هر شرکت سازنده دوربین های آنالوگ تمام دوربین ها از این استاندارد برای انتقال و ضبط تصاویر استفاده می کنند. این مسئله به عنوان یک محدودیت گریزناپذیر است. درحالی که دوربین های تحت شبکه محدوده وسیعی از رزولوشن را برای انتقال، ضبط یا هر کاربرد دیگری را پوشش می دهند. به عنوان مثال یک دوربین IP با رزولوشن 1.3MP ( که رزولوشن نسبتا پایینی است) به طور تقریبی در حدود 4 برابر یک دوربین آنالوگ وضوح تصویر دارد.
2– توسعه پذیری بهتر و آسان تر
به طور معمول یک دوربین آنالوگ از یک کابل کواکسیکال برای انتقال تصویر به یک ضبط کننده VHS استفاده می کند که از طریق آن در یک نوار ویدئویی یا یک DVR ضبط می شود. هر دستگاه DVR از تعداد محدود پورت پشتیبانی می کند و در صورت نیاز به توسعه و افزایش دوربین ها باید یک دستگاه DVR دیگر تهیه شود. در حالی که در سیستم های تحت شبکه این موضوع بدون مشکلی و تنها با اضافه کردن دوربین در سرور VMS انجام می گیرد. همچنین نیاز به کابل کشی از دوربین به DVR به طور کامل منتفی خواهد بود و تنها لازم است دوربین به نزدیک ترین سوئیچ شبکه متصل گردد.
3– نصب و راه اندازی ساده تر
به طور کلی دوربین های تحت شبکه به شرط آماده بودن بستر شبکه، به راحتی نصب و راه اندازی می شوند. حتی دوربین های plug and play در بازار ارائه شده اند که در حد راه اندازی وب کم کامپیوتر عمل می کنند. در دوربین های آنالوگ نیاز بود برای هر دوربین کابل جداگانه ای تا دستگاه ضبط دیجیتال DVR کشیده شود. نیاز به کابل جداگانه برای تغذیه الکتریکی دوربین و نیز همچنین در صورت استفاده از دستورات PTZ نیاز به یک کابل دیگر به این منظور خواهد بود. در صورتی که در دوربین های تحت شبکه تمام این موارد تنها با یک کابل انجام می گیرد.
4– آنالیزهای تصویری
در سیستم های نظارت تصویری آنالوگ، مانیتورینگ به صورت 24 ساعته انسانی انجام می شود تا اگر اتفاقی بیافتد کاربر بتواند آن را ثبت و پیگیری کند. این کار بسیار زمانبر است و هزینه زیادی می طلبد همچنین به دلیل اینکه توسط کاربر انجام می گیرد خطای زیادی دارد. در سیستم های تحت شبگه می توان با تعریف نرم افزاری و تنها با یک دستورالعمل، سیستم را نسبت به وقایع و رویداد های خاصی حساس تعریف کرد تا در صورت بروز هرگونه وضعیت خارج از نرمال، آن رویداد ثبت شده و در سیستم یک هشدار تعریف شود. در چنین حالتی علاوه بر دقت و سرعت بالا، پیگیری های بعدی نیز آسانتر خواهد شد. مواردی نظیر تشخیص چهره، عبور ازخط، تشخیص متحرک، اشیا گمشده و غیره به عنوان آنالیزهای تصویری در سیستم های تحت شبکه قابل ارائه هستند.
Visits: 7
دیدگاه ها